Op bezoek en met bezoek in Sri Lanka

We bleven een weekje in het zuiden van Sri Lanka en hopten van het ene strand naar het andere. Waar we overal vriendelijke spraakzame Sri Lankanen en andere toeristen ontmoetten. We snorkelden veel en waren onder de indruk van de vele vissen. Af en toe zwommen we midden in een school kleine visjes en waanden we onszelf in een tekening van Escher. Als we horen dat er blauwe walvissen in deze streek zitten boeken we direct een boottocht in de hoop deze grote zoogdieren in het echt te zien. De blauwe walvissen zagen we niet maar wel een school van wel 200 dolfijnen en een orka, die hier eigenlijk helemaal niet hoort te zwemmen. En zeker niet minder bijzonder waren de vliegende vissen die we zagen. Een heel klein visje wat ongeveer 200 meter echt boven het water vliegt als er onder water bedreiging is. We vermaken ons prima met luieren en bezichtigen van een Nederlands fort want ook hier zijn onze voorouders geweest om het land te koloniseren.

En daar tussen door voeren we gesprekken over van alles en nog wat. Hij ergert zich al aan jaren aan het feit dat veel mensen van alle nationaliteiten, inclusief landgenoten, Holland zeggen in plaats van Nederland. Met een wisselende mate van geduld of ergenis legt hij dan uit dat ons land 400 jaar gelden Nederland is gaan heten. Aangezien de eerste vraag altijd is ‘waar komen jullie vandaan’ komt dit onderwerp nogal eens ter sprake, zo ook hier. In Sri Lanka leek het makkelijk uit te leggen want hij vroeg dan ‘kom jij uit Ceylon?” De mensen van boven de 30 begrepen direct wat hij bedoelde. Echter de jonge mensen reageren niet begrijpend met ‘nee ik kom uit Sri Lanka”. Ze blijken nog nooit van Ceylon gehoord te hebben ondanks dat hun eiland beroemd is vanwege de Ceylon thee en er overal banken met de naam Ceylon zijn. Ze krijgen wel gescheidenis op school maar leren vreemd genoeg niet dat hun land voor 1948 Ceylon heette....

Dan is het weer tijd om richting centraal Sri Lanka te gaan. Eerst om afscheid te nemen van Amila die weer naar Djibouti vertrekt. We worden wederom hartelijk ontvangen en samen met een groep vrienden wordt er een leuk afscheidsfeest gehouden. De drums komen tevoorschijn en er wordt uit volle borst gezongen. De jongens willen ook graag weten welke muziek wij leuk vinden en de laptop komt tevoorschijn. Zo ontdekken we dat ze nog nooit van Pink Floyd, de Beatles of zelf Elvis Presley hebben gehoord. Abba en BoneyM is dan weer wel erg populair op Sri Lanka want dat schalt overal uit de boxen.

De volgende dag gaan we naar Negombo om daar de komst van Hans af te wachten. Het strand is hier niet echt mooi maar we vinden wel een knus oranje huisje met eigen veranda. Het weerzien is ontzettend leuk en we kletsen dan ook tot in de vroege uurtjes bij met de zee als achtergond geluid. Samen met Hans gingen we het binnenland van Sri Lanka in met het openbaar vervoer. Tijdens de lange busreis zien we al dat het binnenland erg groen en mooi is. Onze eerste stop is Kandy waar vanalles te zien is. We huren een tuktuk chauffeur voor een dag en laten ons naar alle bezienswaardigheden brengen. We beginnen met een Olifanten opvang waar we een olifant mogen wassen en er een stukje op kunnen rijden. Het is een erg commercieel gebeuren en de olifanten komen wat gefrustreerd over. Er wordt ons verteld dat de olifanten hier opgevangen worden maar we vinden het eigenlijk een beetje zielig. Vervolgens gaan we naar een kruidentuin waar we uitleg krijgen van een kruidendokter. Dit is een erg interessante rondleiding waar we wat van natuurlijke geneesmiddelen opsteken. Na een uitgebreide lunch bezoeken we de thee fabriek, wat wederom interessant en leuk is. Het is onvoorstelbaar hoeveel verschillende soorten thee er van één en dezelfde plant gemaakt kunnen worden. Daarna wandelen we uren in de prachtige botanische tuinen met bomen en planten uit de hele wereld. Er vliegen ook duizende vleerhonden rond wat een indrukwekkend gezicht is. Al met al een druk progamma wat we afsluiten met een bezoek aan een Boedha tempel. De jongens willen nog samen gaan stappen maar tegen de tijd dat ze eindelijk zover zijn blijken alle cafe’s in de stad al gesloten te zijn. Op het balkonnetje in het hotel is het gezellig genoeg om er weer een late avond van te maken. Na twee nachten in Kandy gaan we naar Dambulla en Sigirya waar een “world herritage site” (wereld erfgoed)’ is. We belandden in een erg knus gasthuis en besluiten direct daar twee nachten te blijven. Op loopafstand zijn er boedistische tempels in grotten waar we een kijkje gaan nemen. Het is opvallend dat we ongeveer 150 keer zoveel als lokale mensen moeten betalen. Nu is het vaak zo dat buitenlanders wat meer moeten betalen maar hier in Sri Lanka is het verschil wel erg groot. We komen er later achter dat dit hier bij alle bezienswaardigheden zo is. De borden zijn alleen in lokale taal dus iets extra’s krijgen we ook niet. In deze tempel zijn het vooral liggende Boedha’s en zij wil een foto maken van hem naast de Boedha. Hij gaat er naast liggen wat een grappig plaatje oplevert. Al snel worden we door de bewaking uit de grot gehaald en moet ze de foto’s op haar camera verwijderen. Het was niet onze bedoeling om deze mensen te beledigen maar ze zijn behoorlijk overstuur. Persoonlijk denken we dat Boedha het niet zo’n probleem had gevonden. Hans hoeft de foto’s op zijn camera echter niet te laten zien...

Voordat we in Azie kwamen had zij altijd een beeld van Bhoedisten die heel sober leven. Het voelt wat tegenstrijdig dat er echt zo ontzettend veel geld wordt gestoken in beelden en dat het hier toch vooral om commercie lijkt te draaien. De dag erop staan we vroeg op om naar de ‘Lionsfeet’ te gaan. Dit is een historisch complex met oude paleizen op een ernorme rots. Het is een hele klim naar boven maar de moeite waard. Aan het eind van de middag bezoeken we nog een nationaal park waar we met een gehuurde jeep doorheen scheuren. Er zijn vanallerlei verschillende vogels en een erg grote kudde olifanten. De Olifanten zelf zijn een stuk kleiner dan de Afrikaanse olifanten maar zo’n grote kudde hadden we nog nooit gezien. Aangezien het reizen met het openbaar vervoer in Sri Lanka nogal veel tijd kost is het al veel te snel weer tijd om terug richting vliegveld te gaan. Met de trein en de bus zijn we een hele dag onderweg om weer in Negombo te komen. De laatste nacht brachten we door in een hotel wat er van buiten erg sjiek uitzag, maar van binnen was het nogal afgeleefd. Het restaurant was wel erg luxe en het eten lekker. Er bleek een aparte menu kaart te zijn voor buitenlanders, waarop de prijzen van kaart op onze kamer behoorlijk afweken. Hij was hier behoorlijk verbolgen over en verwachtte eigenlijk een correctie op onze rekening. Na een felle discussie moesten we uiteindelijk toch het volle pond betalen. Dat zelfs de prijzen voor het voedsel afwijken vonden we wel behoorlijk ver gaan en niet echt uitnodigend. Nog een laatste busritje van een uur en het afscheid stond weer voor de deur. We hebben genoten van de week met Hans en het vloog veel te snel voorbij.....

Nadat we Hans uitgezwaaid hadden namen we een dagje om even flink bij te komen van de korte nachtjes en het vele reizen. Daarna kwam Fernando, die we ook van Djibouti kennen, ons halen om zijn familie te ontmoeten. Ook dit weerzien was weer ontzettend leuk en we hadden een avond om niet te vergeten met zijn familie. Ondertussen was ons visum bijna verlopen zodat we naar Colombo moesten voor de verlening. De hoofdstad van Sri Lanka is als vele grote steden, druk en vies. We vonden een goedkoop hotel vlakbij de immirgatiedienst waar we een onrustige nacht hadden. Dit vanwege de vele luidruchtige telefoongesprekken om ons heen en de kriebelende dingen in ons bed. We hoopten dan ook diezelfde dag weer weg te kunnen maar helaas duurde de verlening de hele dag. Bij binnenkomst moesten we een nummertje trekken en we dachten dat het niet lang zou duren. Er zat echter een vreemd systeem in de volgorde van de nummers. Na 165 kon er eens 7 op de display verschijnen. Toen we eindelijk klaar waren was het al laat en besloten we nog een nachtje in Colombo te blijven, dit keer wel in een kamer die wat verder van de receptie was.. Ons plan was om daarna wat meer naar het noorden aan de kust te gaan kijken bij een plaats waar we leuke verhalen over hadden gehoord. Toen we 2 en half uur onderweg waren bleek de trein niet meer verder te gaan vanwege overstroming van de spoorlijn. We stapten uit bij de laatste halte en namen een tuktuk om een gasthuis te zoeken. Na het hele dorp rondgecrossd te zijn kwamen we tot de ontdekking dat er alleen maar hele grote dure hotels in deze plaats waren. Er straalde ook totaal geen sfeer uit van dit dorp. Op de valreep namen we de laatste trein terug naar Negombo waar we in ieder geval de weg al kende. We waren moe van het reizen met openbaar vervoer en we moesten ook nog wat dingen regelen voor onze trip door Myanmar. Uiteindelijk besloten we voor de paar dagen die we nog hadden voordat ons volgende bezoek arriveerd, maar in Negombo te blijven. Aangezien het overgrote deel van de plaatselijke bevolking op deze plek Katholiek is hangt hier in ieder geval een flinke kerstsfeer...

Nog een paar nachtjes slapen en dan kunnen we Ma en Jim Baarslag van het vliegveld halen! Daar gaan we dan in Kandy dit bewogen jaar mee afsluiten en het nieuwe jaar mee opstarten.

TOT VOLGEND JAAR!!